De eerste klimmeters naar Shira Camp

Bij het ontwaken was de Kilimanjaro in de verte wederom volledig te zien. En eindelijk was vandaag de dag aangebroken waarop de beklimming echt ging beginnen. Na een goed ontbijt werd het team met een busje naar Machame gate gebracht op 1,640 meter. Daar werden alle papieren – de permits die toegang bieden tot de Kilimanjaro – gecontroleerd en voegde de volledige groep gidsen zich bij het team. Het wachten op de controle van alle papieren duurde even, maar er waren mooie apen die voor afleiding zorgden.

En tot blijdschap van de klimmers hebben ze in een gezamenlijke tent kunnen eten. Er was eerst sprake van een splitsing in twee groepen die in verschillende tenten zouden moeten eten, maar nu zitten ze dus knus met z’n allen in 1 eettent. En dat is wel zo lekker, ook voor de warmte, want buiten de tent is het op deze hoogte in het kamp in de avond al behoorlijk fris.

In het tentenkamp staan ook 3 mobiele toiletten, die speciaal mee uit Nederland zijn gekomen. Zo zijn er toch wat basisgemakken onderweg. En om voor dergelijk comfortabel toiletgebruik een kleine blijk van dank te tonen, kunnen de teamleden in een rood tasje na het toiletbezoek een kleine vergoeding achter laten voor de ‘toilet crew’; een variant van het schoteltje bij de toilet in een cafe.

De klimmers worden vergezeld door wel 70 dragers. Dus samen vormen ze een wel heel bijzonder groot team, wat in een goede sfeer de eerste etappe heeft doorstaan. Onderweg was er gelegenheid om de eerste woordjes Swahili onder de knie te krijgen: “Jambo, jambo!”, wat ‘hallo!’ betekent. Dat komt meteen goed van pas als je onderweg andere klimmers of snel lopende dragers tegenkomt. Dus het acclimatiseren verloopt voorspoedig en met veel plezier en grappen onderling. De kop is eraf, dus morgen hopelijk met dezelfde goede stemming verder op naar grotere hoogtes!

Dag 2: Met een muziekje aan naar Shira Camp!

Franka en Ernst lieten zojuist weten dat het voltallige team vandaag goed is aangekomen in Shira Camp op 3,810m. vanwaar ze een waanzinnig uitzicht hebben, ook op de “top der toppen, waar wij naar toe klimmen!”, aldus een enthousiaste Ernst. Het team heeft vandaag een prachtige tocht achter de rug, waarbij het op diverse stukken stevig stijgen was.

Ging de tocht gisteren nog door dicht regenwoud,

Net zo plots als de bui begon, hield ‘ie ook weer op.  Daarna kon het team weer op pad voor een korte rondwandeling in de omgeving van het kamp. De vergezichten zijn fenomenaal omdat de lucht, ook na de hagelbui, weer helemaal helder werd. Gedurende de dag lag Mt Meru continu in het zicht. Dit wordt ook wel Mt. Kilimanjaro’s ‘little brother’ genoemd en is eveneens een op zichzelf staande vulkaan. Vanaf de Kilimanjaro heb je prachtig zicht op deze iets kleinere vulkaan, als het helder is. En onze klimmers hebben waanzinnige mazzel met het weer, dus het is onderweg volop genieten van grandioze uitzichten.

Tot blijdschap van sommigen, hebben ze vandaag het volume van de boxjes omhoog kunnen krijgen zodat ze onderweg met z’n allen naar muziek kunnen luisteren. En zo helpt onder meer De Dijk de klimmers om de stemming erin te houden en letterlijk alleen maar boven zichzelf uit te blijven stijgen, op naar de top.

Vanuit Shira Camp is die top ook ’s nachts goed zichtbaar omdat ze bedekt is met sneeuw. Dat ziet er reusachtig uit. Tegelijk zijn ook de lichtjes van de stad Arusha beneden in de verte zichtbaar. Het voelt daardoor op die enorme hoogte echt als tussen ‘hemel en aarde’. Een hele belevenis. En het is er ook erg koud. De eerste nachten in de tenten is het wel even wennen, met name aan die temperaturen. Gedurende de dag komen de temperaturen op deze hoogte al nauwelijks meer boven de 10 graden uit. De warme kleding en vele lagen komen nu goed van pas. Maar als het mee zit wordt ook deze de hele koude nacht morgenvroeg weer beloond met een spectaculaire zonsopkomst….