Reaching Peaks Team 2019 stelt zich voor (1)
Bijgewerkt op: 14 apr.
Reaching Peaks Team 2019 is weer compleet. Een divers team staat te trappelen om richting Tanzania te gaan voor Mount Kilimanjaro. Uiteraard na een goede voorbereiding. Het enthousiaste team wordt begeleid door Niels die dit jaar voor de 10e keer een Kilimanjaro expeditie begeleid. Een mooi lustrumfeestje.
Bram
Ik zou graag willen zeggen dat sporten werkelijk mijn passie of hobby is maar dat is verre van waar. In de afgelopen jaren heb ik mijn gezondheid niet als prioriteit gehad en ergen nog, sporten is nooit echt mijn ding geweest. Ik heb een prachtig gezin waar ik zo enorm trots op ben maar iedere ouder kan beamen dat er vrijwel geen tijd meer voor jezelf overblijft. Met Reaching Peaks komt voor mij alles samen om mijn leven een andere draai te geven. Gezonder leven, door te sporten ook momenten zonder de kinderen of werk te hebben en daarbij werken aan mijn persoonlijke groei. Belangrijkste hierin is voor mij geweest dat mijn vrouw, Marleen, me vanaf het eerste moment heeft gesteund. Tijdens mijn voorbereidingen heeft zij alles op zich genomen zodat ik mijn doel, het beklimmen van deze magische berg, de grootste kans van slagen kan geven.
Het bijzondere van alle voorbereidingen en straks de beklimming is het team wat we hebben. Een gigantische mix aan prachtige mensen die elkaar op ieder punt steunen. Dit is voor mij met name duidelijk geworden toen we een training op hoogte hadden in een klim bos. Boven in de boom, waarschijnlijk maar 10 meter maar voor mijn gevoel wel 50, kon ik me niet meer bewegen. Het werd zwart voor mijn ogen, werd misselijk en voelde een nare angst opkomen. Ik deed het parcours samen met drie teamgenoten en zij sleepten mij erdoorheen. Met deze ervaring is het nog duidelijker geworden hoe belangrijk het is om een goed team te hebben. Alleen kun je veel maar als team kun je alles. Ik kijk er dan ook enorm naar uit om deze reis samen met het team aan te gaan omdat ik weet dat we op elkaar kunnen vertrouwen en ook bijzonder veel met elkaar kunnen lachen.
Gedurende de beklimming zal ik mijn gezin enorm missen maar ik denk dat de ervaring die ik ga opdoen ook de mogelijkheid gaat geven om veel moois terug te geven aan het gezin. Ik heb er zin in en had mij geen beter team kunnen wensen. Tot op de top (en dan snel weer naar beneden)
Anne
Sinds ik in 2017 met een vriendin in IJsland ben geweest voor een trektocht, en in de loop daarheen al een aantal tochten had gemaakt, zou je wel kunnen stellen dat ik last heb van het wandelvirus. Naast tochten in Nederland, stukken van het Pieterpad of de Nacht van de Vluchteling, ga ik er ook graag voor naar het buitenland. Zo liep ik in de zomer van 2018 van kust naar kust in het noorden van Engeland. En toen ik afgelopen mei de kans kreeg om naar Japan te gaan, kreeg ik de kans om een nog actieve vulkaan in de Japanse Alpen te beklimmen (zie foto). De kans om nu de Kilimanjaro te beklimmen, met een groep enthousiaste collega’s kon ik dan ook niet laten schieten.
Daarnaast biedt het ook een uitstekende motivatie om fysiek sterker te worden, en daarom ben ik nu dan ook regelmatig in de boksschool te vinden. Als ik niet meer kan dan denk ik ‘Kilimanjaro’ en werk ik nog iets harder door, om straks hopelijk te kunnen genieten van de uitzichten.
Maurits
Per 1 november 2018 ben ik begonnen bij Deloitte Consulting en al snel hoorde ik van het Reaching Peaks Programma. Collega’s vertelden over de opzet van het programma, de uitdagingen die ze tegen kwamen op weg naar de top en de teambuilding. Ik was direct enthousiast; precies de elementen die mij motiveerden om op 18-jarige leeftijd te starten aan de Officiersopleiding aan de Koninklijke Militaire Academie. Tezamen met de functies en missies die volgden een periode waarin je altijd het maximale uit jezelf, het team en de situatie wilt halen.
Die behoefte aan avontuur, uitdaging en afwisseling is onverminderd groot na mijn overstap naar Deloitte. En hoe vaak krijg je de kans om samen met collega’s de Kilimanjaro te beklimmen? Overigens best een uitdaging voor iemand die liever net boven NAP staat, maar een kans de ik niet kon laten schieten! Ik heb altijd veel gesport, ben graag buiten en zoek mijn grenzen op. Waterpolo en fitness, maar ook meer grensverleggend. Van parachutespringen en duiken tot marathons en de Nijmeegse Vierdaagse. Daarnaast ben ik onlangs begonnen met roeien.
De training is dus in volle gang, zowel individueel als met het team. Geweldig om te zien dat zo’n diverse groep collega’s in zo’n korte tijd op elkaar raakt ingespeeld, brings back memories 😉 Iedereen heeft het doel duidelijk voor ogen, ervaart gezonde spanning en de onderlinge sfeer is top. Dat blijkt wel tijdens de teamactiviteiten, zoals het Ardennenweekend en het Klimbos. Dat belooft veel goeds voor de verdere voorbereidingsperiode en de expeditie. Ik krijg er energie van, bring it on!
Maaike
Jezelf opgeven voor een enorme uitdaging op een moment waar je minder fit bent. Dat heb ik gedaan en toen ik zag dat ik bij de laatste deelnemers zat heb ik meteen het sportroer omgegooid. Gezonder leven, meer sporten en goed voor jezelf zorgen. Ik ben graag buiten en heb altijd wel gesport, maar de Kilimanjaro beklimmen is toch wel andere kost dan hockey, hardlopen of skiën. De verhalen van mijn vader die deze klim 3 jaar geleden succesvol heeft voltooid hebben mij enorm enthousiast gemaakt om deze uitdaging ook aan te gaan en vol te storten op de voorbereidingen. Ter voorbereiding ga ik onder andere samen met mijn zoon van 10 naar het Oostenrijkse Höchkonig om een huttentocht van een aantal dagen te maken.
Met de combinatie om enerzijds een doel te stellen en daarbij ook fit te worden hebben mij overtuigd om me in te schrijven. Nu is het moment van de waarheid bijna aangebroken en staat het Ardennenweekend voor de deur. Als je de voorbereiding ook nog samen met een groep gave collega’s kunt doen, helpt dat zeker om samen de eindstreep te halen. Ik kijk ernaar uit om samen met mijn collega’s deze bijzondere Expeditie te maken en de ervaring te kunnen delen. Het is fantastisch en een voorrecht om onderdeel te zijn van Reaching peaks.
Jan
Inmiddels ben ik de 60 al ruimschoots gepasseerd en ik wil nog de top van één hoge berg proberen te bereiken. De Kilimanjaro stond al lang op mijn lijstje, maar kwam er maar niet van. Nu de knoop maar doorgehakt dan.
Met de Kili erbij mag ik dan best wel tevreden zijn. Daarna zullen de uitdagingen dan bestaan uit trekkingen in de Alpen. Dit is toch een van de mooiste bergmassieven van de wereld, vind ik. Eigenlijk heb ik geen bucketlijst, maar onbewust heb ik toch al een aantal leuke dingen gedaan. Ik realiseer mezelf dat ik het nu moet doen, want anders komt er niets meer van. En zo’n uitdaging moet je echt met een team doen, dat is het leukste. Ik vertrouw erop dat we, als er niets geks zich voordoet, we allemaal de top moeten kunnen halen. Zo niet, dan hebben we toch een mooi avontuur beleefd met zijn allen.
Sebastiaan
Toen Bram een paar maanden geleden naar mij toe kwam en op zijn gebruikelijke enthousiaste manier zei dat hij de Kilimanjaro ging beklimmen met Reaching Peaks, vond ik dat erg tof voor hem. Mooie uitdaging, fantastisch avontuur, goede aanleiding te stoppen met roken en meer te gaan sporten enzo.
Pas toen hij erbij vertelde dat het ook echt iets voor mij zou zijn en dat wij samen naar de top moesten gaan, ging het gesprek een andere kant op. Waarom dan, gezien mijn (on)fitheid op het moment? En is dat niet enorm hard trainen en aan je conditie werken? En de hoogte, is dat niet gevaarlijk? Ik wist het zo net nog niet. Maar ergens is het zaadje geplant en is het gaan kriebelen. Na veel vooronderzoek (youtube filmpjes en gesprekken met collega’s die al zijn geweest) en het enthousiasme van het thuisfront heb ik uiteindelijk het besluit genomen dit toffe avontuur aan te gaan!. Het hebben van een doel en met een team ergens naartoe werken motiveert enorm merk ik, dus het is mooi daar onderdeel van te zijn en een aantal dingen in mijn leven om te gooien!
De Kili houdt me nu dus al een paar maanden bezig, bijvoorbeeld met de training (bijna dagelijks wandelen, hardlopen, fietsen of in de sportschool op kantoor), aangepast eten om minder gewicht de berg op te sjouwen, de paklijst met alle Mammut spullen bij elkaar proberen te rapen, het testen van repen en gelletjes en het inlezen over de route en wat ons allemaal te wachten staat. Ik krijg inmiddels ook mijn collega’s zo ver interne meetings lopend te doen op de Zuid-as of over de bruggen in Rotterdam! Fysiek tot nu toe met zichtbaar resultaat, de nodige kilo’s eraf en de conditie gaat de goede kant op. In die korte tijd is mijn leven dus behoorlijk veranderd en ik ben er inmiddels van overtuigd dat ik binnenkort met het team van DRP 2019 een zware maar tevens mooie tocht ga afleggen en dat we allemaal de magische zonsopgang op de top mogen meemaken.
Toen mij laatst werd gevraagd wat de meest fantastische plek is waar ik ooit ben geweest, was mijn antwoord dat ik daar als het goed gaat in oktober pas ben: op de top van de Kilimanjaro!
Hans
Al enkele jaren word ik enthousiast gemaakt door verschillende collega’s voor het beklimmen van Kilimanjaro in Tanzania. Een jaar geleden besloot ik dat het een keer tijd werd om het echt te gaan doen en werd ik na een aantal bijeenkomsten en de selectie onderdeel van het team. En nu is het dan over een aantal weken eindelijk zover. Samen met 16 gedisciplineerde en enthousiaste Deloitters (vanuit alle kantoren en service-lines van Deloitte) ga ik de uitdaging aan om in 7 dagen naar de top van de Kilimanjaro in Tanzania te klimmen!
Het leuke van het ReachingPeaks-concept vind ik dat de reis naar de reis, namelijk de voorbereiding voor de daadwerkelijke klim, eigenlijk al een unieke belevenis is. Je maakt kennis met Deloitters die allemaal hun eigen motivaties hebben om voor deze uitdaging te kiezen. Je leert over materialen, het (bewust) omgaan met risico’s en over het (verstandig) nemen van besluiten in teamverband. Daarnaast ontwikkel je ook op fysiek en mentaal gebied een veerkracht in zware omstandigheden. Ik ben er dan ook trots op om te werken voor een organisatie die dit soort initiatieven ondersteunt en aanmoedigt.
Voor mij persoonlijk is sporten altijd een onwijze uitlaatklep geweest. Zo probeer ik door dagelijks te fitnessen, zwemmen of hard te lopen mijn conditie op goed niveau te houden. De bergsport is voor mij echter letterlijk en figuurlijk een ‘totaal andere tak van sport’ en iets waar ik tot nog toe onbekend mee ben. Ik twijfel er niet aan dat de combinatie van technische, fysieke en mentale factoren de tocht naar de top voor ons zwaar zullen maken. Ik heb echter na alle uitdagingen die wij inmiddels als team al hebben doorstaan het goede vertrouwen dat het team ‘as one’ de top zal bereiken!
Mieke
Kilimanjaro, van de hoogste bergen van elk continent de ‘makkelijkste’- daar had ik mijn ogen al een paar jaar geleden op laten vallen. Fantastisch dat dit door Deloitte mogelijk wordt gemaakt! De voorbereiding met de groep zit al vol met mooie momenten en leerervaringen met een weekend in de Ardennen als hoogtepunt. Een paar jaar geleden heb ik de hoogste berg van IJsland (Hvannadalshnúkur – 2110 m) beklommen – een indrukwekkende tocht van 14 uur waarvan een groot deel over een gletschjer. Met z’n zessen liepen we verbonden met een touw over een immense ijsvlakte.
Wat een ervaring was dat! Twee van onze medeklimmers waren Duitse pensionado’s die de hoogste berg van elk land in de wereld wilden beklimmen en ze hadden er al aardig wat achter de rug. Ook gingen ze gingen ze vele malen sneller omhoog en naar beneden. Dat was inspirerend; op die manier wil ik ook graag oud worden! Omdat ik niet wil wachten tot mijn pensioen, is de beklimming van de Kilimanjaro alvast een goed vervolg op de Hvannadalshnúkur.
Inmiddels hebben we nog minder dan twee weken te gaan. Mijn lijstje met items dat ik nog moet kopen is bijna afgevinkt en de laatste voorbereiding met het team hebben we gehad. Na al de kilometers wandelen in Nederland en een paar in Oostenrijk, kijk ik er nu echt naar uit om te beginnen; lopen, afzien en genieten naar 5895m!