Lieve Kili,
Vandaag gingen we echt van start met de eerste etappe omhoog! En dat betekende gespannen gezichten, stevig ontbijten en het pakken van de laatste spullen. Geheel naar Tanzaniaans gebruik vertrokken we later dan gepland. Bij de toegangspoort tot het national park was het lang wachten voordat alle permits gereed waren en we echt konden beginnen aan de eerste track naar bijna 3.000 meter.
Tijdens het wachten bij de entree tot het park hebben we de eerste wilde beesten gezien: apen! De kleine beesten zaten rondom onze lunchplaats en een paar Canadezen waren niet waakzaam bij het beschermen van hun eten, waardoor een aap een banaan buit kon maken. Onze lunch daarentegen was waanzinnig opgemaakt: een meloen omringt met stokjes banaan en passievruchten. Toen al het fruit op was, dachten we klaar te zijn om te vertrekken, maar nog een gouden regel van Herman is: eet genoeg. Vandaar dat er nog een grote portie kippenpoten en pizza geserveerd werden. Daarna hebben we snel de waterreservoirs gevuld met 3 liter per persoon, en zijn we op weg gegaan.
Eindelijk begonen we aan de beklimming! Wat een ervaring om door het regenwoud te lopen naar het eerste kamp, Mechame Camp. Het was geen makkelijke eerste dag door de constante regen. Maar het belangrijkste is dat we samen nu in de voor ons opgezette tent zitten met heerlijk eten. We zijn een team en dat merk je. Zin in morgen!
Wist je trouwens dat…
We hebben ondervonden dat het in een tropisch regenwoud daadwerkelijk goed kan regenen?
Jan vroeger lang haar had? Oh ja en al eerder mee heeft gedaan met Reaching Peaks in 2004
Dit de 10e keer is voor Niels op de Kilimanjaro?
Het dit jaar de leukste groep is, met de slechtste playlist?
En dat de route die we lopen ook wel de ‘Whisky Route’ wordt genoemd? Dit omdat het pad her en der lastig is maar omdat je dan ook onderweg met