De tweede dag was aangebroken in het regenachtige Tanzania (we blessed the rains down in Africa). In de lodge vliegen de Hornbills (soort van Toekan) je om de oren en struikel je over de schildpadden, we voelen ons al helemaal een met de natuur.
Op weg naar het Uhai Center zagen we voor het eerst het land in het daglicht. Rijkswaterstaat bleek onze vorige blog gelezen te hebben en was alvast gestart met de werkzaamheden. Met het busje een kilometertje door de berm dus.
Aangekomen bij het Uhai Center werden we warm onthaald door de onvermoeibare 87 (!) jaar oude zuster Immaculati. Samen met Kees runnen zij het Uhai Center waar Masai kinderen en jonge vrouwen de kans krijgen om een toekomst op te bouwen. Met 50 ballonnen kwamen we aan bij de kinderen waar een explosie van energie ontstond. Het was gedaan met de rust in het Uhai Center.
We kregen een rondleiding over de plantage, zijn op de foto geweest met de koe gesponsord door en vernoemd naar Fellowfield š en hebben alvast 10 bananenbomen geplant! We hebben het huidige bedrag (wat natuurlijk nog groeit) van $8.000 aan Immaculati overhandigd, haar blijdschap was niet in woorden te vatten.
Aan alle donateurs, oneindig veel dank! Teruggekomen in de lodge hebben we een heerlijke duik genomen en genoten van het lekkere lichaam van onze Baywatch lifeguard en van ons laatste beetje comfort voor de komende week. Na een briefing van onze gidsen hebben we de laatste voorbereidingen getroffen en daarna genoten van ons ālaatste avondmaalā in de bewoonde wereld. Om ervoor te zorgen dat Niels de acclimatisatie kan monitoren ondergaat ieder teamlid een check en wordt alles bijgehouden in het acclimatisatie logboek. Morgen aan de bak voor waar we 6 maanden voor hebben getraind!
Wij hebben er zin in, jullie ook?!