Vanochtend werden we een half uur later gewekt dan normaal. Dit hadden wij wel verdiend na de zware dag van gisteren. Er staat voor vandaag ook een relatief iets minder zware dag op het programma, de beklimming van de Barranco wall. Vanuit ons tentenkamp hebben we uitzicht op de 250m hoge muur waar we overheen moeten. De afgelopen dagen zijn de wandelstokken veelvuldig gebruik. Vandaag werd ons geadviseerd om deze achter op je tas te binden aangezien je beide handen nodig hebt om over de muur te klauteren.
Het ontbijt wordt met de dag beter, vandaag klonk er euforie uit de MES tent omdat er Nutella en pindakaas op tafel stond. Dit gejuich kenmerkt toch wel dat iedereen op grote hoogte snel tevreden is. Na een goede bodem te hebben gelegd, kan het meest technische deel van de expeditie beginnen. Met handen en voeten boulderen we over de rotswand die met vlagen 90 graden omhoog loopt, waarbij de rots wordt gekust op de smalste riggel voor goed geluk. De beklimming van de muur is een flinke uitdaging maar met op de top van de muur een beloning van warme thee, koek en cake met gitaarmuziek, en dat op ruim 4.200 meter hoogte.
Het heerlijke ontvangst kon goed verbloemen dat bovenop de wall het uitzicht werd geblokkeerd door dikke mist. Na het maken van een groepsfoto gingen we ons klaarmaken om richting Karanga kamp te gaan. Hier werd al het advies gegeven om weer het gore-tex pak aan te trekken. Net als de vorige dag liepen we in de mist en regen richting ons kamp. Om de pijn te verzachten werd er geroepen: “je had ook op kantoor kunnen zitten vandaag”.
Natgeregend kwamen we aan op het Karanga camp, waar de MES tent al voor ons klaar stond om te lunchen. We waren de regenachtige afdaling al weer snel vergeten want voor de lunch kregen we Tanzaniaanse pizza voorgeschoteld dat met luid gejuich door de groep werd ontvangen. Na de lunch hadden we de middag de tijd om te acclimatiseren. Het was helaas nog steeds erg mistig op het kamp en dus werd er gekozen om spelletjes te spelen in de tent in tussentijd hoopvol wachtend voor de zon om door te breken. Dit wachten werd beloond met wederom een prachtig uitzicht en zonsondergang.
Na een heerlijke avondmaaltijd gingen we richting onze tentjes voor onze allerlaatste “normale” nacht. Want slechts een enkeling heeft afgelopen nachten wel goed geslapen. Morgen staat ons een zware dag te wachten, want na een hike naar high camp, dat op 4.800 meter ligt, verwachten we vanaf daar op dezelfde dag rond middernacht te starten met onze toppoging!
English translation:
This morning, we were woken up half an hour later than usual, a well-deserved treat after yesterday’s challenging day. Today’s agenda is relatively lighter, with the climb of the Barranco Wall. From our campsite, we have a view of the 250-meter high wall we need to conquer. In the past days, our trekking poles have seen frequent use, but today we were advised to strap them to our backpacks as we’ll need both hands to scramble over the wall.
Breakfast keeps getting better each day. Today’s excitement in the mess tent was due to the appearance of Nutella and peanut butter. This enthusiasm shows how quickly everyone is satisfied at high altitudes.
After a hearty meal, we began the most technical part of the expedition. Using hands and feet, we bouldered over the rock face that ascends at times to 90 degrees, kissing the rock on the narrowest ridges for good luck. Climbing the wall is quite a challenge, but the reward at the top is warm tea, cookies, and cake accompanied by guitar music, all at an altitude of over 4,200 meters.
This warm welcome helped mask the fact that the view from the top was obscured by thick fog. After a group photo, we prepared to head towards Karanga Camp. We were advised once again to don our Gore-Tex suits. Like the previous day, we trekked through mist and rain towards our camp. To ease the pain, someone joked, "You could be sitting in an office today."
Drenched, we arrived at Karanga Camp, where the mess tent was ready for lunch. The rainy descent was quickly forgotten as we were served Tanzanian pizza, met with loud cheers from the group. After lunch, we had the afternoon to acclimatize. Unfortunately, it remained very foggy at the camp, so we chose to play games in the tent, hopefully waiting for the sun to break through. This waiting was rewarded with yet another beautiful view and sunset.
After a delicious dinner, we headed to our tents for our last "normal" night, as only a few have slept well in recent nights. Tomorrow, a challenging day awaits us. After a hike to High Camp, at 4,800 meters, we expect to start our summit attempt around midnight!