Lieve Kili,
Deze ochtend worden we net als vroeger met de familie wakker op de camping. We horen vogelgeluiden en geroezemoes, maar er is ook onmiddellijk beroering in de groep. En dat heeft een reden… Omdat de wolken zijn weggetrokken, hebben we nu een prachtig uitzicht. Eindelijk zien we je even in volle glorie, Kili! Dit is een mooi moment om je voor te stellen aan ‘onze familie’. We zijn met 16 expeditie leden, Niels de expeditieleider en een top groep met gidsen onder leiding van Herman. Vanuit de expeditie zijn we met Jurjen, Jan, Hans, Hans, Mieke, Fabian, Willem, Maurits, Sebastiaan, Sebastiaan, Eva, Bram, Anne, Eric, Daan en Maaike. Bijzonder, die Hans en Sebastiaan-dichtheid in ons team. Meer info over ‘de familie’ vind je in onze bio’s elders op deze website.
We startten vandaag met een flinke stijging van Machame Camp op 2.850m naar Shira Camp op 3.810m. In verband met de weersvoorspelling, stonden de wekkers om 6:00 uur. Voor de ene deelnemer is dat laat, voor de ander is dat redelijk vroeg. Gelukkig hebben onze Tanzaniaanse gidsen koffie of thee voor ons bij het wekken. Wat een top begin van de dag! Na een goed ontbijt gaan we in rap tempo van start. Het is meteen duidelijk dat het een pittige dag klimmen wordt, want een ‘trap’ van steile rotsen vormde onze eerste uitdaging. We klimmen in twee groepen naar boven. Maar als één familie zorgen we wel voor elkaar. Snickers worden geruild voor dextro’s, peperkoekjes voor repen en we helpen elkaar over de stenen richting ons doel van vandaag, Shira Camp.
Onderweg was het uitzicht constant: witte wolken. We liepen voornamelijk in de wolken en zagen daardoor het pad, de rotsen en de bosjes er omheen. Dat zorgde voor meer aandacht op de directe omgeving ipv het wijdse uitzicht. Toch genoten we volop. We liepen door een betoverend landschap met kleine watervallen en rotsblokken. Heel anders dan de jungle waar we gisteren doorheen wandelden. Aan het begin van de middag kwamen we allemaal in goede gezondheid aan in het kamp, waar onze tenten alweer keurig klaar staan. Tijd voor een relaxte middag!
‘s Middags heeft iedereen op zijn eigen manier gewerkt aan de acclimatisatie. De een schrijft in zijn dagboek, de ander gaat voor een kleine wandeling om het kamp heen of er word een potje kaarten gespeeld in de tent. Iedereen kan zo bijkomen van de eerste twee flinke etappes klimmen. Een enkeling voelt wat hoofdpijn, maar gelukkig kan er nog steeds volop gelachen worden. Morgen weer een dag genieten met zijn allen!
Wist je trouwens dat:
Accu’s langer meegaan als je apparaten in een sok oplaadt?
Boerenbridge vandaag het meest gespeelde kaartspel is?
We morgen onze eerste piek pakken op 4.600 meter hoogte?
Er veel gezongen is tijdens het klimmen?